Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7, dopuszcza do przebywania małoletniego na drodze publicznej lub na torach pojazdu szynowego, podlega karze grzywny albo karze Zasadniczo można więc stwierdzić, że nieletni, który ukończył 17 rok życia i dopuścił się zbrodni, może odpowiadać przed sądem, jak osoba dorosła. Istnieją również sytuacje, w których granica wieku dotycząca tej odpowiedzialności będzie jeszcze niższa. Pamiętać należy jednak, że nieletni po ukończeniu 15 roku życia w myśl art. 10 Kodeksu karnego może podlegać odpowiedzialności karnej za niektóre przestępstwa na takich zasadach, jak dorosły– np. morderstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, czy też zamach na życie Prezydenta RP. Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły? Sprawy nieletnich / Co to jest postępowanie opiekuńczo-wychowawcze? Postępowanie wobec nieletniego dzieli się na dwie fazy - najpierw prowadzi się postępowanie wyjaśniające, a następnie w zależności od jego wyników postępowanie opiekuńczo-wychowawcze, albo poprawcze. Kiedy nieletni może być pociągnięty do odpowiedzialności jak dorosły? Czy nieletni może zostać ukarany grzywną? Policjanci zajmujący się profilaktyką społeczną rozmawiali na te tematy z uczniami szkół podstawowych w miejscowości Stara Kuźnia i Reńska Wieś. Odpowiedzialność karna nieletnich. Kiedy małoletni odpowiada za popełnione przestępstwo? Podstawową ustawą regulującą tryb ponoszenia odpowiedzialności karnej jest Kodeks karny. Stanowi on zbiór zasad dotyczących karania oraz główne źródło przepisów karnych. . Przepisy kodeksu karnego i innych ustaw karnych wielokrotnie posługują się różnymi pojęciami określającymi wiek sprawcy, ofiary czy świadka. Od tego czy dana osoba uznana będzie za nieletnią bądź młodocianą zależeć może to czy w ogóle spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, że zostało popełnione przestępstwo lub czy może ona ponosić odpowiedzialność karną za swoje czyny. Małoletni Choć kodeks karny często posługuje się pojęciem małoletniego nie wskazuje jak należy rozumieć ten zwrot. Wskazówkę, a w zasadzie definicję „małoletniego” znajdziemy w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 10 małoletnim jest osoba, która nie ukończyła lat 18. Nieletni Przepisy nie są jednak aż tak proste. Nie każda osoba poniżej 18-go roku życia jest po prostu małoletnim. Węższym zakresowo pojęciem jest pojęcie nieletniego, które zdefiniowane zostało w kodeksie karnym. Zgodnie z art. 10 nieletnim jest osoba, która w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła lat 17, co jest zasadniczo wiekiem wymaganym do ponoszenia odpowiedzialności karnej według zasad określonych w kodeksie karnym. Odpowiedzialność nieletnich za popełnienie przestępstw opisanych w kodeksie karnym reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich. ( Dz. U. z 2016 r. poz. 1654 z późn. zm.). Młodociany Obok opisanych wyżej pojęć małoletniego i nieletniego prawo karne posługuje się także pojęciem młodocianego. W tej materii sprawa jest najprostsza albowiem kodeks karny zawiera definicję młodocianego, którą znajdziemy w art. 115 § 10. Zgodnie ze wskazanym przepisem: Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat. Status młodocianego w postępowaniu karnym oczywiście nie wyklucza odpowiedzialności karnej za popełniony czyn jednak w pewien sposób ją modyfikuje. Jednym z wyrazów dostosowywania reakcji karnej do wieku sprawcy jest nakaz kierowania się względami wychowawczymi przy wymierzaniu kary młodocianemu przewidziany w art. 54 § 1 W dalszej kolejności wobec sprawcy młodocianego przewidziane są surowsze warunki okresu próby związanego z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności. Wobec sprawcy młodocianego okres próby wynosi od 2 do 5 lat. Szczególna regulacja dotycząca sprawcy młodocianego przewidziana jest także w kodeksie karnym wykonawczym. Psychologowie zawsze podkreślają, że dobro dziecka jest najważniejsze. Z tego względu rodzice powinni zapewnić mu odpowiednie warunki rozwoju. Co więcej, wszelkie formy godzenia w dobro dziecka zasługują na potępienie, a szczególnie demoralizacja nieletnich. Tego typu działanie nosi nawet znamiona przestępstwa. Na czym dokładnie polega demoralizacja nieletnich? Omawiam tę kwestię w moim kolejnym artykule. Potrzebujesz pomocy adwokata? A może chcesz pomóc bliskiej Ci osobie? Zapraszam do zapoznania się z ofertą mojej Kancelarii Adwokackiej (Adwokat Sprawy Karne). W trudnych sprawach reprezentuję klientów z całej Polski. Zapraszam do kontaktu. Demoralizacja nieletnich – główne wnioski Demoralizacja nieletnich to niezwykle poważny problem społeczny, dlatego istotne są instrumenty służące jej zapobieganiu. Istnieje wiele zachowań, które stanowią przejaw demoralizacji – na przykład wandalizm, posługiwanie się wulgarnym słownictwem, wagarowanie, uciekanie z domu, zażywanie narkotyków lub innych środków odurzających, palenie papierosów, spożywanie alkoholu, przedwczesne podejmowanie współżycia seksualnego. Jeżeli dziecko jest zdemoralizowane, warto poszukać pomocy u specjalistów – psychologa, terapeuty lub pedagoga. Zgodnie z polskim prawem zasadniczo odpowiedzialność karną ponosi osoba, która ukończyła 17. rok życia. W przypadku niektórych przestępstw odpowiedzialność karną ponosi sprawca, który ukończył 15. rok życia. Wobec nieletnich sąd może zastosować dozór kuratora. Demoralizacja nieletnich – co to jest? Poprzez demoralizację rozumiemy pewien rodzaj moralnego rozprężenia, brak dyscypliny, co w konsekwencji prowadzi do dopuszczania się przez osobę zdemoralizowaną czynów o charakterze nieakceptowanym społecznie, między innymi przestępstw i wykroczeń. Żeby jednak móc mówić o demoralizacji, warto pamiętać, że zachowania te muszą się powtarzać. Co do zasady jednorazowy wybryk nie stanowi jeszcze o demoralizacji. Jeżeli chodzi o osoby nieletnie, demoralizacja stała się przedmiotem uwagi ustawodawcy. Otóż w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich uregulowano ją jako czyn zabroniony. W tym sensie zdefiniowano ją w art. 4 § 1 wspomnianej ustawy. Skoro już wiesz, czym jest demoralizacja nieletnich, sprawdźmy teraz, jakie są jej przejawy. Na czym polega przestępstwo demoralizacji nieletnich? Jak już zdążyłeś zauważyć, pojęcie demoralizacji nieletnich ma charakter niezwykle ogólny. Oznacza to, że w jego zakresie mieszczą się różnego rodzaju zachowania. Poniżej omówię je bardziej szczegółowo. DEMORALIZACJA NIELETNICH Przejawy demoralizacji Demoralizacja może mieć różne formy. Jako jej przejawy można wskazać następujące zachowania: wandalizm; posługiwanie się wulgarnym słownictwem; wagarowanie; uciekanie z domu; zażywanie narkotyków lub innych środków odurzających; palenie papierosów; spożywanie alkoholu; przedwczesne podejmowanie współżycia seksualnego. Musisz jednak mieć na uwadze, że powyższe wyliczenie ma charakter wyłącznie przykładowy. Oznacza to, że przejawami demoralizacji nieletnich mogą być także inne zachowania, które odbiegają od przyjętych norm społecznych. Zachowania te powinny się powtarzać, aby można było mówić o demoralizacji. Jeżeli mają one miejsce jeden raz bądź sporadycznie, nie można ich rozpatrywać w takich kategoriach. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, w której nieletni dopuścił się przestępstwa. Wystarczy popełnić chociażby jedno przestępstwo, aby można mówić o demoralizacji. Ucieczka z domu przez nieletniego Ucieczka z domu może być przejawem demoralizacji nieletniego. Wielu nastolatków decyduje się na taki krok ze względu na pragnienie poczucia się dorosłym, udowodnienia sobie, że są w stanie poradzić sobie w życiu samodzielnie. Niemniej zwykle ucieczka z domu jest przejawem bardzo silnego buntu wobec otaczającego środowiska, a zwłaszcza wobec rodziców. Faktycznie ucieczka z domu jest często początkiem kolejnych problemów. Powtarzające się ucieczki z domu mogą więc świadczyć o tym, że dane dziecko jest zdemoralizowane. Mogą być również sygnałem, że w jego życiu dzieje się coś niedobrego, coś, z czym trudno mu sobie poradzić. Z tego względu zawsze należy podchodzić indywidualnie do takiej sytuacji. Demoralizacja dziecka przez rodzica Demoralizacja dziecka może polegać na udziale rodzica w procesie jego wychowywania w sposób, który jest sprzeczny z normami społecznymi. Nie jest bowiem tajemnicą, że dzieci czerpią wiele wzorców zachowań od swoich rodziców. Jeżeli ojciec lub matka nadużywa alkoholu czy też stosuje różnego rodzaju przemoc, istnieje duże prawdopodobieństwo, że dziecko będzie naśladować te zachowania, zwłaszcza w szkole. Co jednak istotne, coraz częściej zdemoralizowane są także dzieci pochodzące z tak zwanych dobrych domów. Dlaczego tak się dzieje? Otóż głównym problemem jest tutaj emocjonalne zaniedbanie dziecka. Jeżeli bowiem rodzice nie mają dla niego czasu, dziecko poszukuje nowych doznań, które nie zawsze mają pozytywny wpływ na jego rozwój, a czasami wiążą się nawet z dopuszczeniem się czynów zabronionych prawem. Zastanówmy się teraz, co można zrobić, jeżeli zauważysz, że Twoje dziecko jest zdemoralizowane. DEMORALIZACJA DZIECKA PRZEZ RODZICA Co robić, jeśli dziecko jest zdemoralizowane? Wielu rodziców ma poważny problem z rozwiązaniem kwestii demoralizacji swojego dziecka. Nic dziwnego, każdy bowiem chciałby, aby jego dziecko miało zapewnione jak najlepsze warunki życia i rozwoju. Z tego względu, gdy pojawia się tego rodzaju problem, rodzice szukają najczęściej pomocy u specjalistów – psychologów, terapeutów i pedagogów. Niekiedy same rozmowy z dzieckiem doprowadzają do zmiany jego postępowania i powrotu na „właściwą drogę”. Oczywiście, zwykle są to procesy długotrwałe. Jeżeli jednak rodzice lekceważą sobie zalecenia specjalistów i nie dokładają starań, aby dziecko zmieniło swoje zachowanie, wówczas sytuacją danej rodziny może zainteresować się sąd. Za chwilę dowiesz się, jak wygląda postępowanie sądowe w przypadku demoralizacji nieletniego. Sprawa w sądzie dla nieletnich o demoralizację i kary Sąd wszczyna postępowanie wobec nieletniego, jeżeli zachodzą uzasadnione podejrzenia co do istnienia okoliczności wskazujących na jego demoralizację. Zawsze wydaje on w tym przedmiocie postanowienie, które – co ważne – nie jest zaskarżalne. Natomiast jeżeli nie ma podstaw do jego wszczęcia lub prowadzenia w określonym zakresie albo gdy orzeczenie środków wychowawczych lub poprawczych jest niecelowe, w szczególności ze względu na orzeczone już środki w innej sprawie, które w ocenie sądu są wystarczające, sąd rodzinny nie wszczyna postępowania, a wszczęte umarza w całości lub w części. Na to postanowienie przysługuje środek zaskarżenia w postaci zażalenia. Po rozpoczęciu sprawy sąd zleca przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. Ma on na celu zweryfikowanie sytuacji rodzinnej dziecka. Ponadto brane są pod uwagę takie czynniki jak wiek małoletniego, stopień jego rozwoju fizycznego oraz psychicznego, a także jego cechy charakteru. Skutkiem postępowania o demoralizację może być na przykład: udzielenie dziecku upomnienia, zobowiązanie go do naprawienia szkody, skierowanie na udział w zajęciach terapeutycznych bądź też zobowiązanie do zaprzestania picia alkoholu. Oprócz tego nieletniego mogą spotkać o wiele bardziej dolegliwe sankcje! Otóż istnieje możliwość: zastosowania nadzoru kuratora, umieszczenia nieletniego w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, bądź też w rodzinie zastępczej, a w skrajnych przypadkach nawet możliwość zdecydowania o umieszczeniu go w zakładzie poprawczym. Sąd może także nałożyć obowiązki na rodziców dziecka. Wśród nich można wskazać na przykład następujące zobowiązania: poprawa warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych dziecka, ścisła współpraca ze szkołą dziecka, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, lekarzem lub zakładem leczniczym. Gdyby jednak rodzice uchylali się od wykonania nałożonych na nich obowiązków, sąd może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1500 złotych. Wszystko jednak zależy od okoliczności danej sprawy, a ich oceny zawsze dokonuje sąd. A czy nieletni może odpowiadać jak dorosły? Jeżeli tak, to w jakich przypadkach? Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły? Zasadniczo warunkiem odpowiedzialności karnej jest ukończenie przez sprawcę czynu 17. roku życia. W wyjątkowych przypadkach do odpowiedzialności może zostać pociągnięta także osoba, która ukończyła 15 lat. Chodzi tutaj o następujące czyny: zabójstwo, doprowadzenie do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, sprowadzenie zdarzenia powszechnie niebezpiecznego, zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem, a także czynną napaść na funkcjonariusza. W takich sytuacjach nieletni odpowiada jak dorosły, czyli postępowanie toczy się w myśl przepisów Kodeksu postępowania karnego. Ze względu na swój wiek może on jednak liczyć na nadzwyczajne złagodzenie kary, niemniej uzależnione jest to od okoliczności danej sprawy. Jest to także uzależnione od przyjętej linii obrony. Zawsze bowiem warto skorzystać z pomocy prawnika – adwokata lub radcy prawnego, który pomoże przygotować strategię, a także podejmie się obrony przed sądem. W niektórych przypadkach sąd może ustanowić dla nieletniego kuratora. Jak to wygląda w praktyce? ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA NIELETNIEGO Kurator dla nieletniego Sąd może zastosować nadzór kuratora wobec osoby, która nie mając ukończonego 17. roku życia, dopuściła się przestępstwa. Kurator kontaktuje się ze swoim podopiecznym nie później w terminie 7 dni od otrzymania prawomocnego orzeczenia sądu. Jego celem jest nie tylko pouczenie nieletniego o jego prawach i obowiązkach, a także w porozumieniu z jego rodzicami bądź opiekunami pomaga rozwiązywać życiowe problemy. Po 14 dniach od nawiązania pierwszego kontaktu kurator zobowiązany jest do złożenia sprawozdania sądowi. Ma ono formę pisemną. Kolejne sprawozdania składane są na żądanie sądu albo w terminach przez niego określonych. Kurator jest także uprawniony do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego na zlecenie sądu. Jego celem jest poznanie sytuacji materialnej rodziny nieletniego, przebiegu jego nauki i sposobu spędzania czasu wolnego, jego kontaktów środowiskowych, stosunku do niego rodziców albo opiekuna, stanu zdrowia, a także znanych w środowisku uzależnień nieletniego. Co więcej, kurator może zwrócić się z wnioskiem o pomoc do miejscowej jednostki policji. Czy Ty lub Twój bliski potrzebujesz pomocy adwokata? Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola. W trudnych sprawach działam w CAŁEJ POLSCE! Umów się na konsultację! Adwokat Marlena Słupińska-Strysik e-mail: biuro@ tel. 61 646 00 40 tel. 68 419 00 45 tel. 52 511 00 65 UWAGA! W powyższy artykuł nie stanowi porady prawnej ani jej substytutu. Nie może też stanowić inspiracji do obrony w procesie karnym. Jeśli jesteś oskarżony w sprawie karnej koniecznie skontaktuj się z adwokatem! Komentarze: Zgodnie z podstawową zasadą polskiego prawa karnego, odpowiedzialność karną za przestępstwa określone w kodeksie karnym ponosi ten, kto dopuszcza się czynu zabronionego po ukończeniu 17 roku życia. Zasada ta została wyrażona w art. 10 § 1 Przepis ten należy odczytywać jednocześnie z art. 1 który stanowi że odpowiedzialności karnej podlega ten komu można przypisać winę w czasie czynu. Ustawodawca przyjął bowiem, że warunkiem przypisania sprawcy winy w czasie czynu jest osiągniecie przez niego odpowiedniego stopnia dojrzałości psychofizycznej, która sprowadza się do możliwości rozpoznania społecznego znaczenia własnego zachowania. Tak więc, po ukończeniu 17 roku życia osoba tak traktowana jest na gruncie prawa karnego jako osoba dojrzała (dorosła), natomiast do tego czasu, osoba jest traktowana jako nieletnia. Zasadą jest, że nieletni nie ponosi odpowiedzialności karnej w myśl przepisów kodeksu karnego. Nie oznacza to jednak, że nie ponosi on żadnej odpowiedzialności. W pierwszej kolejności w stosunku do nieletnich zastosowanie znajdują przepisy ustawy o postepowaniu w sprawach nieletnich. Wyjątkiem od powyższej zasady jest paragraf 2 art. 10 w którym zapisano że nieletni pod pewnymi warunkami ponosi odpowiedzialność na tych samych zasadach co osoba dorosła. Warunki te są następujące: w chwili popełnienia czynu zabronionego nieletni musi mieć ukończony 15 rok życia, zarzucany nieletniemu czyn musi znajdować się w katalogu przestępstw wyliczonych w art. 10 § 2 okoliczności sprawy, stopnień rozwoju sprawcy oraz jego właściwości i warunki osobiste przemawiają za tym, aby nieletni ponosił odpowiedzialność karną na zasadach jak dorosły, jeżeli stosowane dotychczas środki wychowawcze i poprawcze okazały nieskuteczne (przesłanka ta ma charakter szczególny i uzupełniający – uprzednie stosowanie powyższych środków nie jest warunkiem koniecznym do przypisania odpowiedzialności karnej wg Do katalogu przestępstw o których mowa w podpunkcie b) nalezą: - art. 134 – zamach na życie Prezydenta RP, - art. 148 § 1-3 – zabójstwo, zabójstwo kwalifikowane, - art. 156 § 1 lub 3 – spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu człowieka, - art. 163 § 1 lub 3 – spowodowanie zdarzenia zagrażającego życiu, zdrowiu lub mieniu, - art. 166 – przejęcie kontroli nad statkiem wodnym lub powietrznym, - art. 173 § 1 lub 3 – spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, - art. 197 § 3 lub 4 – kwalifikowane postacie zgwałcenia, - art. 223 § 2 – czynna napaść na funkcjonariusza publicznego ze skutkiem ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, - art. 252 § 1 lub 2 – wzięcie zakładnika w celu wymuszenia określonego działania innych podmiotów, - art. 280 – kradzież z użyciem przemocy. Damian Opalski 15-latkowie z prestiżowej prywatnej szkoły podstawowej fizycznie i psychicznie znęcali się nad jednym z uczniów, czego efektem było podjęcie przez niego próby samobójczej. O sprawie zawiadomiono policję (art. 207 § 3 Rodzice pokrzywdzonego dziecka żądają kary dla sprawców. Z kolei rodzice sprawców boją się, że ich dzieci zostaną wysłane do ośrodka dla małoletnich. 14-latek ukradł ze sklepu towar o wartości 100 zł (art. 119 § 1 Sąd rodzinny wszczął postępowanie i wydał postanowienie, w którym ustanowił nieletniemu kuratora (art. 6 pkt 5 Zaniedbania ze strony samotnej matki sprawiły, że jej 13-letnia córka zaczęła sprawiać problemy wychowawcze. Wagarowała, nie uczyła się i piła alkohol. Sąd wszczął sprawę o demoralizację i tymczasowo umieścił ją w ośrodku resocjalizacyjnym (art. 26 15-latek był współsprawcą kradzieży z groźbą użycia przemocy (art. 280 Choć jest nieletni, za rozbój może odpowiadać jak dorosły – w związku z tym zamiast poprawczaka grozi mu więzienie. Odpowiedzialność karna nieletnich Dorosłemu za przestępstwo grożą kary określone w Kodeksie karnym, tj. grzywna, ograniczenie wolności czy pozbawienie wolności (art. 32 Za wykroczenie grozi natomiast nagana, grzywna, ograniczenie wolności, areszt – określone w Kodeksie wykroczeń (art. 18 Tymczasem nieletni co do zasady odpowiada na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich[1]. Sąd rodzinny stosuje wtedy środki wychowawcze, takie jak upomnienie, zobowiązanie do określonego postępowania (np. naprawienia szkody, pracy na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, przeprosin, uczestniczenia w zajęciach o charakterze wychowawczym lub terapeutycznym, unikania określonych środowisk i miejsc, zaniechania używania środków odurzających), ustanowienie nadzoru kuratora, umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, rodzinie zastępczej lub zakładzie poprawczym (art. 6 Wiek a odpowiedzialność karna Zakres odpowiedzialności karnej może się różnić w zależności od wieku nieletniego oraz dokonanego przez niego czynu. Popełnienie czynu zabronionego przed ukończeniem 13 lat Wówczas wobec nieletniego stosuje się przepisy ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, a czyn uznaje się jako przejaw demoralizacji. Popełnienie czynu zabronionego między 13 a 17 rokiem życia W takim wypadku co do zasady nieletni odpowiada za czyn karalny na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jeśli jednak nieletni ukończył 15 lat, wówczas może wyjątkowo odpowiadać jak dorosły za szczególnie poważne przestępstwa, tj. zabójstwo, ciężki uszczerbek na zdrowiu, gwałt kwalifikowany, katastrofę czy rozbój (art. 10 § 2 Trzeba jednak wykazać, że okoliczności sprawy za tym przemawiają, a w szczególności, jeśli poprzednio stosowane środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. Ukończenie 17 roku życia Co do zasady od momentu ukończenia 17 lat nieletni odpowiada za przestępstwa i wykroczenia bez taryfy ulgowej (art. 10 § 1 art. 8 Jeśli jednak przestępstwo (występek) popełniono między 17 a 18 rokiem życia, sąd może zastosować środki przewidziane dla nieletnich w momencie, gdy przemawiają za tym okoliczności sprawy (art. 10 § 4 Odpowiedzialność nieletnich – adwokat Warszawa Teraz już wiemy, czy 17-latek odpowiada jak dorosły, czy dziecko odpowie za kradzież i że więzienie a poprawczak to dwa odmienne środki. Jeśli twój syn ukradł w sklepie albo złapano go na posiadaniu marihuany, koniecznie zadbaj o to, aby jego prawa zostały poszanowane. Ma on prawo do adwokata reprezentującego jego interesy oraz do wyroku adekwatnego do jego wieku. Problemy z prawem za młodu rzutują już na całe życie – jeśli więc znalazłeś się w takiej sytuacji, niezwłocznie skontaktuj się z naszą kancelarią. Poprowadzimy Twoją sprawę i dołożymy wszelkich starań, aby zakończyła się możliwie łagodnym wyrokiem. [1] dalej jako: zapytał(a) o 02:33 W jakim wieku odpowiada się jako osoba dorosła przed sądem? Witam, otóż dręczy mnie jedna sprawa. Kolega mi mówi, że przed sądem w wieku 16 lat odpowiada się jako osoba dorosła..Czy 16 latek może iść do więzienia? Odpowiedzi to zależy teoretycznie nie , ale w praktyce to różnie bywa , były przypadki , że 16 latek był sądzony jako osoba dorosła. nie a co zrobiles ? kare dostanie rodzic a co żeś zrobił? Yoruichi odpowiedział(a) o 02:34 Sznycel. odpowiedział(a) o 02:35 odpowiada się od 18 lat, a do więzienia od 21 lat ;) vka1 odpowiedział(a) o 02:35 Odpowiada sie jako osoba dorosla ale do wiezienia i tak nie pujdziesz. Wlasnie po to istnieja takie zaklady jak poprawczak odsiaduje sie tam kare do uzyskania pelnoletnosci. Sam motyw zalezy od tego ze jako osoba nie odpowiadajaca calkiem za siebie masz jakies "ulgi" sądowe nie jestem pewien co do wieku 16 lat ale chodzi o to ze mozesz otrzymac wyrok dokladnie taki jak osoba dorosla czyli bioraca za siebie calkowicie odpowiedzialnosc. zależy od tego co zrobiłeś np. zabójstwo to idziesz już do więzienia jak masz 16 /17 lat ;< Uważasz, że ktoś się myli? lub

kiedy nieletni odpowiada jak dorosły