Since its introduction, the original diclofenac sodium drug product has been modified using pharmaceutical technology. Alteration of the pharmacokinetic properties of oral diclofenac drug products produced a number of desirable characteristics, including more convenient dosing, improved absorption, and rapid onset of analgesia. DMAE benefits. DMAE is used to treat a variety of conditions and illnesses associated with the brain and the central nervous system. It is also used in skin care products to reduce the signs of aging. The known and potential benefits of DMAE include: Treating attention deficit hyperactivity disorder ( ADHD); Boosting memory and brain power; International Non-Proprietary Name (INN): deanol aceglumate Dosage form: oral solution Structure In 100 ml of the solution: Active ingredients: acetylglutaminic acid (N-acetyl-L-glutaminic acid), deanol (2-(dimethylamino)ethanol); Excipients: methyl parahydroxybenzoate, propyl parahydroxybenzoate, xylitol (xylite), purified water. Description A 1975 study compared the effects of 40mg Ritalin vs 500mg deanol (DMAE) in 74 children and found that DMAE was about as effective as Ritalin for improving reaction time, learning, and behavior. [18] An earlier study carried out in 1957 documented that DMAE improved behavior and attention span in ⅔ of the boys and ¾ of the girls receiving Prof. Marek Postuła: Sprawdzam, czy lek na cukrzycę może wydłużyć życie polscy naukowcy donoszą 11.11.2021, 12:33 Marek Postuła W leczeniu cukrzycy typu 2 początkowo wystarcza terapia behawioralna: przestrzeganie diety i zwiększenie aktywności fizycznej. Po 10-15 latach życia z cukrzycą większość pacjentów wymaga leczenia insuliną. Pomiędzy tymi etapami choroby stosuje się terapie farmakologiczne z różnymi rodzajami leków doustnych. >> Leki na cukrzycę . Doustny lek przeciwcukrzycowy. Lek zmniejszający stężenie glukozy we krwi (lek hipoglikemizujący), pochodna sulfonylomocznika. Preparat zawiera substancję glimepiryd Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Amaryl 1 tabletki; 1 mg; 30 tabl. Sanofi-Aventis 5,93 zł 0,00 zł Cena po refundacji lek wydawany bezpłatnie: we wszystkich wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją, dla osób uprawnionych, które ukończyły 75. rok życia 5,01 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością ryczałtową (3,20 zł) do wysokości limitu: we wskazaniach: cukrzyca Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Amaryl 1 - tabletki? Substancją czynną preparatu jest glimepiryd, doustny lek przeciwcukrzycowy z grupy pochodnych sulfonylomocznika. Leki te stosuje się w celu zmniejszenia stężenia glukozy we krwi w przebiegu cukrzycy typu 2 (dawniej stosowano termin „cukrzyca insulinoniezależna”). Glimepiryd zwiększa uwalnianie insuliny przez komórki beta trzustki w odpowiedzi na fizjologiczny bodziec jakim jest glukoza. Mechanizm działania polega na wiązaniu glimepirydu z białkiem błonowym komórek beta, co skutkuje zamknięciem kanału potasowego i depolaryzacją błony komórkowej. Depolaryzacja powoduje otwarcie kanałów wapniowych i napływ jonów wapnia do wnętrza komórki. Zwiększone stężenie wewnątrzkomórkowego wapnia staje się sygnałem do uwalniania insuliny. Glimepiryd działa także pozatrzustkowo, co prowadzi do zwiększenia obwodowego zużycia glukozy. Stymuluje wychwyt glukozy poprzez komórki tkanki mięśniowej i tłuszczowej (zwiększa liczbę błonowych transporterów glukozy), stymuluje lipogenezę i glikogenogenezę. Zmniejsza także wychwyt insuliny przez wątrobę. U chorych na cukrzycę skuteczna kontrola metaboliczna utrzymuje się przez 24 godziny po podaniu pojedynczej dawki. Po podaniu doustnym glimepiryd jest całkowicie wchłaniany, maksymalne stężenie we krwi uzyskiwane jest po około 2,5 godzinach. Metabolizowany w wątrobie. Wydalany zarówno z moczem jak i z kałem. Kiedy stosować Amaryl 1 - tabletki? Preparat jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy metody niefarmakologiczne (dieta, ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) nie są wystarczająco skuteczne. Preparat może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z metforminą lub insuliną. Kiedy nie stosować preparatu Amaryl 1 - tabletki? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, na inne pochodne sulfonylomocznika lub na sulfonamidy. Nie można także stosować preparatu w przypadku: • cukrzycy typu 1 • śpiączki cukrzycowej • kwasicy ketonowej • ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby (w takim przypadku wymagane jest stosowanie insuliny). Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży i w okresie karmienia piersią. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Amaryl 1 - tabletki? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Preparat, podobnie jak inne leki z grupy pochodnych sulfonylomocznika, może powodować wystąpienie hipoglikemii, szczególnie jeżeli posiłki są przyjmowane nieregularnie lub pomijane. Objawy hipoglikemii mogą obejmować: ból głowy, napady głodu (tzw. wilczy głód), nudności, wymioty, znużenie, senność, zaburzenia snu, niepokój ruchowy, agresywność, zaburzenia koncentracji, osłabienie czujności, wydłużenie czasu reakcji, depresję, dezorientację, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, drżenia mięśniowe, niedowłady, zaburzenia czucia, zawroty głowy, bezradność, utratę samokontroli, majaczenie, drgawki, utratę przytomności, śpiączkę, płytki oddech, zmniejszenie częstotliwości rytmu serca, a także objawy związane z pobudzeniem współczulnego układu nerwowego, takie jak pocenie się, niepokój, wilgotna skóra, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, kołatanie serca, dławica piersiowa i zaburzenia rytmu serca. Objawy ciężkiego napadu hipoglikemii mogą przypominać udar. Szybka poprawa następuje zwykle po podaniu węglowodanów (cukru). Sztuczne środki słodzące nie są skuteczne. Ustąpienie objawów hipoglikemii może być krótkotrwałe i może wystąpić nawrót hipoglikemii. W przypadku ciężkiej lub długotrwałej hipoglikemii (którą udaje się jedynie częściowo kontrolować za pomocą zwykle stosowanej ilości cukru) konieczna jest natychmiastowa konsultacja lekarska, a w niektórych sytuacjach niezbędna jest hospitalizacja chorego i dożylne podawanie glukozy przez kilka dni. Wystąpieniu hipoglikemii może sprzyjać: • niechęć lub niezdolność do współdziałania z lekarzem, częsta u osób w podeszłym wieku • niedożywienie, nieregularne spożywanie posiłków, pomijanie posiłków, okresy postu • zmiana sposobu odżywiania • spożycie węglowodanów nie adekwatne do podejmowanego wysiłku fizycznego • spożywanie alkoholu, zwłaszcza w przypadku pomijania posiłków • zaburzenia czynności nerek • ciężkie zaburzenia czynności wątroby • przyjmowanie preparatu niezgodnie z zaleceniami, w tym przedawkowanie • niewyrównane zaburzenia wydzielania wewnętrznego gruczołów, np. zaburzenia czynności tarczycy, niedoczynność przysadki mózgowej, niewydolność kory nadnerczy • równoległe stosowanie innych leków. Jeżeli wiesz lub podejrzewasz, że należysz do którejkolwiek z powyższych grup, przed zastosowaniem preparatu poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Lekarz może zalecić Ci częste badania laboratoryjne, pozostawanie pod ścisłą kontrolą lub zmianę sposobu leczenia. W okresie leczenia lekarz zaleci regularną kontrolę: • stężenia glukozy we krwi i w moczu, dodatkowo może zalecić także kontrolę stężenia hemoglobiny glikowanej • czynności wątroby • obrazu krwi, szczególnie liczby krwinek białych i płytek krwi (leukocytów i trombocytów). W okresie zwiększonego stresu (np. wypadek, zabiegi chirurgiczne z ostrych wskazań, zakażenia przebiegające z gorączką) może być wskazana czasowa zmiana leczenia na insulinę; należy skonsultować się z lekarzem. Nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania preparatu u osób z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby ani u osób poddawanych dializom. U chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby wskazane jest leczenie insuliną. Stosowanie preparatu, a także innych pochodnych sulfonylomocznika, u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej wymaga zachowania ostrożności. U tych osób istnieje ryzyko hemolizy krwinek (nieodwracalnego uszkodzenia krwinek) i wystąpienia niedokrwistości hemolitycznej. O ile to będzie konieczne, lekarz może zalecić stosowanie innych leków, nie będących pochodnymi sulfonylomocznika. Informacje dodatkowe o pozostałych składnikach preparatu: • preparat zawiera laktozę; osoby z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy–galaktozy, nie powinny stosować tego preparatu. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Zdolność koncentracji i szybkość reakcji może być zaburzona jeśli cukrzyca nie jest dobrze kontrolowana, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku wystąpienia hipoglikemii (np. podczas stosowania zbyt dużej dawki leku lub skutkiem pominięcia posiłku) oraz gdy występują związane z cukrzycą zaburzenia widzenia. Może to stanowić zagrożenie podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń/maszyn. Należy unikać sytuacji mogących prowadzić do wystąpienia hipoglikemii. Jeżeli hipoglikemia występuje często lub początkowe objawy hipoglikemii są trudne do uchwycenia, należy skonsultować się z lekarzem i rozważyć czy prowadzenie pojazdów lub obsługiwanie urządzeń/maszyn przez chorego jest właściwe. Dawkowanie preparatu Amaryl 1 - tabletki Preparat ma postać tabletek do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. W okresie leczenia należy zachowywać odpowiednią dietę. Preparat nie jest skuteczny, jeżeli chory nie przestrzega zaleconej diety. Należy pamiętać, że właściwa dieta oraz regularny wysiłek fizyczny wpływają istotnie na kontrolę stężenia glukozy we krwi. Lekarz dostosuje dawkowanie indywidualnie, w zależności od wyników oznaczeń stężenia glukozy we krwi i w moczu. Początkowo 1 mg na dobę; jeżeli nie uzyska się odpowiedniej kontroli glikemii, lekarz zaleci zwiększanie dawki w odstępach 1–2 tygodniowych, aż do dawki zapewniającej skuteczną kontrolę stężenia glukozy we krwi, tj. 2, 3 lub 4 mg na dobę. Dawka większa niż 4 mg na dobę tylko w wyjątkowych przypadkach prowadzi do dalszego zwiększenia skuteczności. Dawka maksymalna wynosi 6 mg na dobę. Jeżeli po przyjęciu dawki 1 mg na dobę u chorego wystąpi hipoglikemia, oznacza to, że glikemia może być kontrolowana wyłącznie za pomocą diety. Preparat może być stosowany w skojarzeniu z metforminą lub insuliną. Leczenie skojarzone może być rozpoczynane wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Lekarz może także zalecić preparat w celu zastąpienia innych dotychczas stosowanych doustnych leków przeciwcukrzycowych. W takim przypadku, aby uniknąć wystąpienia hipoglikemii skutkiem wzajemnego nasilenia działania leków, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. W okresie leczenia może wystąpić konieczność dostosowania dawkowania, w celu uniknięcia wystąpienia hipo- lub hiperglikemii. W przypadku zmiany trybu życia, zmiany masy ciała lub wystąpienia innych okoliczności wpływających na kontrolę stężenia glukozy we krwi, należy skonsultować się z lekarzem. Szczególne grupy chorych: W przypadku ciężkich zaburzeń czynności wątroby lub nerek stosowanie preparatu jest przeciwwskazane. Dzieci i młodzież: Ze względu na brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu preparatu u dzieci do 8. roku życia i jedynie ograniczone doświadczenie w stosowaniu preparatu u dzieci 8.–18. roku życia, nie zaleca się stosowania preparatu w tej grupie wiekowej. Sposób stosowania: Preparat należy przyjmować 1 raz na dobę, najlepiej bezpośrednio przed śniadaniem lub w trakcie śniadania. Jeżeli śniadanie zostało pominięte, zaleca się przyjęcie leku na krótko przed pierwszym głównym posiłkiem. Tabletki należy połknąć popijając płynem (nie rozgryzać, nie żuć). W przypadku pominięcia dawki leku, nie należy zwiększać następnej dawki. Czy można stosować Amaryl 1 - tabletki w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Jeżeli w okresie stosowania preparatu kobieta zajdzie w ciążę lub planuje ciążę, powinna jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, ponieważ zalecana jest jak najszybsza zmiana sposobu leczenia na leczenie insuliną. Stosowanie preparatu w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. W okresie stosowania preparatu przyjmowanie jakichkolwiek innych leków może mieć miejsce tylko za zgodą lekarza lub na jego zalecenie. Glimepiryd jest metabolizowany z udziałem izoenzymu 2C9 cytochromu P450. Równoległe stosowanie leków, które hamują aktywność tego izoenzymu, takich jak np. flukonazol, znacząco zwiększa ogólnoustrojową ekspozycję na glimepiryd. Równoległe stosowanie leków, które zwiększają aktywność izoenzymu 2C9, takich jak np. ryfampicyna, może zmniejszać skuteczność działania preparatu. Równoległe stosowanie niżej wymienionych leków nasila hipoglikemizujące działanie preparatu i może prowadzić do wystąpienia hipoglikemii: • insulina • doustne leki przeciwcukrzycowe (np. metformina) • fenylbutazon, oksyfenbutazon, azapropazon • salicylany i kwas p-aminosalicylowy • steroidy anaboliczne i męskie hormony płciowe • chloramfenikol • niektóre sulfonamidy długo działające • tetracykliny • chinolony • klarytromycyna • leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, takie jak: warfaryna, fenprokumon, acenokumarol • fenfluramina • dizopiramid • fibraty • inhibitory konwertazy angiotensyny (inhibitory ACE) • inhibitory MAO • fluoksetyna • sulfinpirazon, probenecyd, allopurynol • sympatykolityki • mikonazol, flukonazol • cyklofosfamid, trofosfamid, ifosfamid • pentoksyfiliny (jedynie w przypadku dużych dawek podawanych pozajelitowo) • trytokwalina • guanetydyna. Równoległe stosowanie niżej wymienionych leków osłabia hipoglikemizujące działanie preparatu i może prowadzić do wystąpienia hiperglikemii: • estrogeny, progestageny • leki moczopędne (saluretyki, diuretyki tiazydowe) • glikokortykosteroidy • leki stosowane w leczeniu zaburzeń czynności tarczycy • pochodne fenotiazyny, chlorpromazyna • adrenalina i sympatykomimetyki • kwas nikotynowy (duże dawki) i pochodne kwasu nikotynowego • leki przeczyszczające (długotrwale stosowane) • fenytoina • diazoksyd • glukagon • barbiturany • ryfampicyna • acetazolamid. Klonidyna, rezerpina, leki z grupy beta-blokerów, antagoniści receptora histaminowego H2 mogą powodować zarówno nasilenie, jak i osłabienie działania hipoglikemizującego. Objawy hipoglikemii mogą być osłabione lub zniesione przez równoczesne stosowanie: beta-blokerów, innych sympatykolityków, klonidyny, guanetydyny, rezerpiny. Glimepiryd może zarówno nasilać, jak i osłabiać działanie pochodnych kumaryny (np. warfaryna). Spożywanie alkoholu może osłabiać lub nasilać hipoglikemizujące działanie preparatu w sposób nieprzewidywalny. Kolesewelam zmniejsza wchłanianie glimepirydu z przewodu pokarmowego. Glimepiryd należy przyjmować co najmniej 4 godziny przed przyjęciem kolesewelamu. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Amaryl 1 - tabletki? Jak każdy lek, również Amaryl 1, -2, -3, -4 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Rzadko możliwe zaburzenia hematologiczne: małopłytkowość, leukopenia, granulocytopenia, agranulocytoza, erytropenia, niedokrwistość hemolityczna i pancytopenia. Możliwa (częstość nieznana) ciężka małopłytkowość oraz plamica małopłytkowa. Rzadko: hipoglikemia (zwykle występująca nagle, niekiedy o ciężkim przebiegu, niekiedy trudna do wyrównania), zaburzenia smaku, zwiększenie masy ciała, łysienie. Bardzo rzadko: nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, ból i dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, leukoklastyczne zapalenie naczyń, reakcje nadwrażliwości, w tym o ciężkim przebiegu obejmujące duszność, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, niekiedy wstrząs. Możliwe jest także wystąpienie działań niepożądanych, dla których nie określono częstości ich występowania: zaburzenia widzenia (szczególnie na początku leczenia, w związku ze zmianami stężenia glukozy we krwi), nadwrażliwość krzyżowa na pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy i ich pochodne, zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych, skórne reakcje nadwrażliwości, w tym świąd, wysypka, pokrzywka i nadwrażliwość na światło. Przeczytaj też artykuły Cukrzyca typu 2 Inne preparaty na rynku polskim zawierające glimepiryd Amaryl 2 (tabletki) Amaryl 3 (tabletki) Amaryl 4 (tabletki) Diaril (tabletki) Glibetic 1 mg (tabletki) Glibetic 2 mg (tabletki) Glibetic 3 mg (tabletki) Glibetic 4 mg (tabletki) GlimeHexal 1 (tabletki) GlimeHexal 2 (tabletki) GlimeHexal 3 (tabletki) GlimeHexal 4 (tabletki) GlimeHexal 6 (tabletki) Glimepiride Aurovitas (tabletki) Glimorion (tabletki) Glitoprel (tabletki) Symglic (tabletki) Cukrzyca jest chorobą wielonarządową. Terapia cukrzycy polega więc nie tylko na utrzymaniu cukru na optymalnym poziomie. Trzeba też zapobiegać licznym powikłaniom. Służą temu leki nowej generacji stosowane w cukrzycy - nie tylko przeciwcukrzycowe, ale np. leki inkretynowe. Cukrzyca jest chorobą wielonarządową, terapia polega więc nie tylko utrzymania cukru na optymalnym poziomie. Trzeba też zapobiegać licznym powikłaniom. Służą temu leki nowej generacji – nie tylko przeciwcukrzycowe, np. leki inkretynowe. Spis treściCukrzyca - monoterapia i leczenie skojarzoneLeki inkretynowe - skuteczna kontrola poziomu cukru we krwiLeki inkretynowe skuteczne, ale drogie i nierefundowane Zdrowo Odpytani, odc. 1 Cukrzyca Leczenie cukrzycy to nie tylko normowanie poziomu cukru we krwi, ale również zapobieganie powikłaniom. Jednym z większych wyzwań w leczeniu cukrzycy jest ochrona naczyń krwionośnych. Wszystkie poważne powikłania cukrzycy są bowiem wynikiem uszkodzeń naczyń włosowatych, tętnic oraz żył. Dlatego chorzy muszą kontrolować nie tylko cukier, ale także ciśnienie oraz gospodarkę lipidową, w tym stężenie cholesterolu we krwi oraz stężenie kwasu moczowego, czyli czynników, które mogą wywoływać miażdżycę. Ważne jest też zwiększenie aktywności fizycznej, przestrzeganie diety oraz rzucenie palenia (nikotyna podwyższa ciśnienie). Osobom z grupy podwyższonego ryzyka chorób serca zaleca się odpowiednie dawki kwasu acetylosalicylowego. Cukrzyca - monoterapia i leczenie skojarzone Podstawowym zadaniem skutecznej terapii jest utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Gdy stosowanie odpowiedniej diety i wysiłek fizyczny są niewystarczające, włącza się leczenie farmakologiczne polegające na podawaniu leku zawierającego chlorowodorek metforminy. Zwiększa on tolerancję glukozy u osób z cukrzycą niezależną od insuliny, obniża podstawowe i poposiłkowe stężenie glukozy we krwi. Metformina zmniejsza także wchłanianie jelitowe glukozy oraz ma korzystny wpływ na gospodarkę lipidową - obniża stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz jego złej frakcji LDL. Gdy działanie metforminy jest niezadowalające, do terapii włącza się inne doustne leki hipoglikemizujące. Są wśród nich między innymi pochodne sulfonylomocznika, które zwiększają wydzielanie insuliny przez trzustkę, oraz pochodne kwasu benzoesowego działające podobnie, ale silniej. W farmakoterapii wykorzystuje się też inhibitory enzymu alfa-glikozydazy (akarboza) zaburzające rozkład węglowodanów i hamujące wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Czy każdy musi kontrolować poziomu cukru? Jeżeli chory jest leczony insuliną, mierzenie poziomu cukru we krwi jest stałym elementem terapii, ponieważ pozwala ustalić odpowiednią dawkę insuliny. U chorych z cukrzycą typu 2, którzy nie przyjmują insuliny, mierzenie poziomu cukru we krwi jest czasem sztuką dla sztuki. Dotyczy to zwłaszcza osób przyjmujących tabletki przeciwcukrzycowe. W ich przypadku sprawdzanie glukometrem poziomu cukru może mieć tylko jeden cel - skontrolowanie, czy choroba jest dobrze leczona. Jeśli cukru jest za dużo lub za mało, konieczna jest konsultacja z lekarzem i ustalenie odpowiedniego postępowania, które pozwoli jak najdłużej utrzymywać cukier na właściwym poziomie, a więc unikać powikłań cukrzycowych. Leki inkretynowe - skuteczna kontrola poziomu cukru we krwi Jeśli mimo przestrzegania diety, codziennej dawki wysiłku fizycznego i przyjmowania leków przeciwcukrzycowych we krwi nadal krąży za dużo cukru - ratunkiem dla chorego, zanim koniecznością stanie się przyjmowanie insuliny, mogą być leki inkretynowe. Te preparaty nowej generacji to nic innego jak syntetyczne hormony, które naśladują działanie tych wydzielanych w jelicie cienkim. Można je podawać na każdym etapie leczenia, ale tylko osobom, które przyjmują tabletki przeciwcukrzycowe. Leków tych na razie nie stosuje się u osób przyjmujących insulinę. Dzięki tej grupie leków komórki beta trzustki produkują więcej insuliny, wątroba wytwarza mniej własnej glukozy, a poprzez oddziaływanie na mechanizm sytości - znajdujący się w podwzgórzu, w mózgu - można mniej jeść i szybciej zaspokoić głód. Ale to nie koniec ich właściwości. Leki inkretynowe w pewnym stopniu wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego i poprawiają sprawność śródbłonka, czyli wewnętrznej warstwy każdego naczynia. Sprawiają również, że trzustkowe komórki beta lepiej i dłużej funkcjonują. Najważniejszą cechą tych leków jest jednak to, że pozwalają dobrze kontrolować poziom glikemii i nie wywołują niebezpiecznego niedocukrzenia. Leki inkretynowe mogą mieć postać tabletek doustnych lub zastrzyków. Pierwsze to inhibitory DPP-4 (sitagliptyna, wildagliptyna, saksagliptyna), które hamują rozkład naturalnych inkretyn wydzielanych w jelicie cienkim, dzięki czemu trzustka wytwarza więcej insuliny, wątroba mniej glukozy, żołądek wolniej się opróżnia, a ośrodek sytości w mózgu szybciej daje sygnał, że apetyt został zaspokojony. Leki podawane w formie podskórnej iniekcji (eskenatyd, liraglutyd) przyjmuje się jeden lub dwa razy dziennie na godzinę przed głównymi posiłkami. Nowszą postać leku o przedłużonym działaniu (eksenatyd LAR) wystarczy przyjmować raz na tydzień. Leki inkretynowe skuteczne, ale drogie i nierefundowane Niestety, to koniec dobrych wiadomości dla pacjentów z cukrzycą typu 2. Pomimo pozytywnej rekomendacji Agencji Oceny Technologii Medycznych leki inkretynowe nie są refundowane przez NFZ. A szkoda, bowiem korzyści płynące ze stosowania nowoczesnych terapii z pewnością przewyższyłyby koszty, które państwo ponosi w związku z leczeniem cukrzycy typu 2 i jej powikłań, czyli nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, stopy cukrzycowej, nefropatii i retinopatii oraz otyłości. Trzeba dodać do tego jeszcze niemałe kwoty z funduszu ubezpieczeń zdrowotnych wypłacane osobom upośledzonym przez tę chorobę, które nie są zdolne do podjęcia pracy. Tymczasem średni koszt leczenia lekami inkretynowymi to miesięczny wydatek od 200 do ok. 600 zł - drogo dla pacjenta, tanio dla państwa. Ważny wskaźnik: poziom hemoglobiny glikowanej Pobranie krwi z żyły w zgięciu łokciowym pomaga ocenić, czy cukrzyca jest dobrze leczona. Jeśli poziom glukozy jest za wysoki, przenika ona do czerwonych krwinek i łączy się z hemoglobiną (czerwony barwnik krwi). W wyniku tego procesu powstaje tzw. hemoglobina glikowana (HbA1c). Krwinka czerwona żyje ok. 120 dni - a zatem analizując pobraną próbkę krwi i określając zawartość glikowanej hemoglobiny w hemoglobinie całkowitej, można określić, jaki był średni poziom glukozy we krwi w ostatnich trzech miesiącach. Pomaga to sprawdzić, czy glikemia (stężenie cukru we krwi) utrzymywała się na dobrym poziomie i - tym samym - czy cukrzyca jest skutecznie leczona. miesięcznik "Zdrowie" Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: prof. nadzw. Leszek Czupryniak, diabetolog, prezes Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego Amerykańscy naukowcy odkryli niedawno, że istnieje skuteczny lek na cukrzycę. Co ciekawe, nie jest to żadna nowa receptura. Okazuje się, że od lat leczono nim osoby chore na nadciśnienie. Badania amerykańskich naukowców z Comprehensive Diabetes Center działającego przy Uniwersytecie w Alabamie są zaskakujące. Werapamil, od dawna stosowany do obniżania ciśnienia tętniczego, można stosować również w przypadku ‒ jak działa?Werapamil to lek, który można było znaleźć w aptekach od wielu lat (również na polskim rynku). Przez długi czas uważano jednak, że lek ten jest skuteczny tylko przy leczeniu chorób naczyniowo-sercowych. Zapobiegał on przede wszystkim arytmii okazało się, że jest również w stanie usunąć bezpośrednią przyczynę cukrzycy. Chorzy na tę chorobę mają zbyt dużą ilość białka TXNIP w trzustce. Przy podwyższonym poziomie cukru białko to blokuje komórki beta, które nie mogą produkować lek na cukrzycę?Już wcześniej lekarze znali leki, które mogły wyleczyć wczesne stadia cukrzycy. Jednak najnowsze amerykańskie badania to rewolucja. Naukowcy z Alabamy postanowili podać Werapamil chorym na cukrzycę myszom. Szybko okazało się, że środek ten jest w stanie całkowicie wyleczyć cukrzycę w każdym przypadku i w każdym stadium. Dzieje się tak, ponieważ medykament obniża białka TXNIP w trzustce, a komórki beta zaczynają działać nad lekiem na cukrzycęJuż teraz naukowcy planują przeprowadzenie badań na ludziach. Znaleźli grupę 52 osób we wczesnym stadium cukrzycy, których komórki beta nie zatraciły jeszcze zdolności produkowania insuliny. W tych przypadkach szanse na całkowite wyleczenie choroby są najbardziej mają rozpocząć się już na początku 2016 roku i będą kosztowały ponad 2 miliony dolarów. śr. 17 sierpnia 2016, 08:33Trwają badania nad nowym lekiem zwiększającym masę kostną. Lek ma zapewnić odpowiedni balans między procesem kościotworzenia a procesem resorpcji kości. Skutkiem stosowania cząsteczki o roboczej nazwie SR10171 ma być również poprawa kontroli cukrzycy. Jak to możliwe?Cukrzyca typu 2 jest chorobą ściśle związaną z ryzykiem złamania kości. Co gorsza, część leków przeciwcukrzycowych powoduje dalszy wzrost ryzyka złamania, co poważnie ogranicza ich stosowanie, szczególnie u kobiet po amerykańskich naukowców pracowała nad rozwojem cząsteczki powodującej wzrost wrażliwości komórek na insulinę. Z wielu kandydatów, wyłonili oni grupę związków wiążących się z receptorem PPARγ (peroxisome proliferator-activated receptor gamma). Jest to naturalny regulator ekspresji genów związanych z tkanką tłuszczową. Wpływa na różnicowanie się adipocytów i zwiększa insulinowrażliwość obecnie na rynku leki przeciwcukrzycowe z grupy glitazonów mają podobny mechanizm działania (wiążą się z PPARγ), ale prowadzą do zmniejszenia masy kostnej i zwiększenia złamań. Wynika to mechanizmu różnicowania się komórek w szpiku kostnym, w których z komórki macierzystej może powstać zarówno komórka kostna, jak i tłuszczowa. Glitazony promują ten drugi szlak kosztem tkanki nowa cząsteczka została tak zaprojektowana, aby promować proces kościotworzenia blokując jednocześnie tworzenie się tłuszczu w szpiku. Jednocześnie cząsteczka pełni te same funkcje przeciwcukrzycowe, jak wspomniane glitazony. Pozytywne rezultaty zwiększenia masy kostnej wykazano na modelu zwierzęcym zarówno osobników zdrowych, jak i z Leczenie cukrzycy może wymagać terapii lekowej oraz zastrzyków z insulinyNa rynku istnieje wiele rodzajów leków którymi można leczyć cukrzycę. Warto jednak zauważyć, że leki cukrzycowe leczą objawy cukrzycy, a nie samą cukrzycę. Cukrzyca na obecny stan wiedzy jest nieuleczalna. Mimo to dzięki dobrej lekoterapii, diecie i aktywności fizycznej możesz powodzeniem prowadzić zdrowe i aktywne życie pomimo leki cukrzycowe powinny być stosowane w połączeniu ze zdrową dietą i aktywnością od tego na jaki rodzaj cukrzycy cierpisz, lekarz przepisze inny rodzaj leku. Cukrzyca typu 1 zawsze jest leczona insuliną, a w przypadku innych rodzajów cukrzycy wachlarz możliwości jest większy. Stopień zaawansowania choroby również odgrywa tu zażywasz tylko jeden rodzaj leku, nazywa się to terapią monolekową, jeśli zaś lekarz przepisał Ci dwa rodzaje leków, które wzajemnie się uzupełniają, to jest to terapia substnacji czynnejPrzykłady nazw handlowychTyp 1Typ 2Inne typyPostać lekuBiguanidy (metformin)Metformax Siofor Avamina Glucophage FormeticTakTabletki/saszetkiPochodne sulfonylomocznikaDiaprel MR, Gliclada, Diagen, Amaryl, Glibetic, Symglic, GlibeneseTakMODYTabletkiGlinidyPrandin, Enyglid, StarlixTakTabletkiTiazolidinediony (glitazony)Pioglitazone BiotonTakTabletkiInhibitory DPP-4 (gliptyny)Januvia, Ristaben, Galvus, Onglyza, TrajentaTakTabletkiLeki inkretynowe (analogi GLP-1)Byetta, Bydureon, Victoza, Lyxumia, EperzanTakZastrzykiInhibitory SGLT-2 (gliflozyny)Dapagliflozyna, Kanagliflozyna, EmpagliflozynaTakZastrzykiInsulinaTakTakCukrzyca ciążowa, LADA, i inne rodzajeZastrzykiAkarbozaAdeksa, GlukobayTakCukrzyca typu 2, cukrzyca typu 1 z insulinoopornościąTabletkiJakie są skutki uboczne leków cukrzycowych?Skutki uboczne to objawy lub schorzenia spowodowane zażywanymi lekami. Wszystkie leki niosą za sobą skutki uboczne, a leki cukrzycowe nie są tu zaczniesz zażywać leki cukrzycowe, rozważ możliwe skutki uboczne ich działania. Twój lekarz przepisując Ci leki cukrzycowe powinien omówić z Tobą możliwe skutki uboczne oraz doradzić jak sobie z nimi w jakim stopniu będziesz odczuwał skutki uboczne to indywidualna kwestia – mogą być one łagodne lub też bardzo uciążliwe. Czasem skutki uboczne są tak uciążliwe lub niebezpieczne, że mogą stanowić zagrożenie samo w sobie. Są to jednak rzadkie w wyniku brania leków cukrzycowych źle się poczujesz, powiedz o tym swojemu lekarzowi, ale nie odstawiaj ich bez porozumienia z leki przeciwcukrzycowe, zwłaszcza stosowane w leczeniu cukrzycy typu 2 mogą powodować problemy żołądkowe, ale zazwyczaj mijają one po 2-3 celem leków przeciwcukrzycowych jest obniżenie poziomu cukru we leki mogą obniżać poziom cukru we krwi do niebezpiecznego poziomu, powodując które powodują niski cukier czyli hipoglikemię, to:InsulinaPochodne sulfonylomocznikaGlinidyJeśli zażywasz te leki, zawsze miej przy sobie szybko działającą glukozę. Dowiedz się więcej o hipoglikemii, objawach hipoglikemii oraz jak leczyć do zażywania leków oznaczają, że w pewnych okolicznościach nie powinniśmy zażywać danego leku – na przykład inna choroba lub ciąża. Bywa też, że możemy je zażywać ale musimy zachować szczególne środki ostrożności – na przykład powstrzymać się od picia alkoholu lub prowadzenia dwa typy leków mogą ze sobą kolidować i nie powinny być zażywane razem. Dlatego Twój lekarz powinien znać całą historie Twojej choroby zanim przepisze Ci nowe leki. To ma szczególne znaczenie jeśli znajdziesz się w szpitalu lub u nieznanego lekarza, na przykład na urlopie. Upewnij się, że w takiej sytuacji poinformujesz nowego lekarza o wszystkich zażywanych lekach, bez prowadzący, który zna historię choroby, weźmie pod uwagę wszystkie okoliczności w wyborze najlepszych leków. Ważne jest jednak abyś Ty również zawsze zapoznał się z dołączoną do leku ulotką, poznał przeciwwskazania oraz skutki uboczne. Jeśli uznasz że istnieją przeciwwskazania wymienione w ulotce, których lekarz nie wziął pod uwagę, koniecznie powiedz mu o Polsce leki cukrzycowe są odpłatne. Płatność za leki może być:Ryczałtowa – stała cena ustalona przez Ministerstwo ZdrowiaZe zniżką, zazwyczaj 30%, ceny aptecznejPełna, 100% odpłatność (na przykład leki inkretynowe)Kryteria refundacji danego leku mogą różnić zależnie od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby. Na przykład w przypadku cukrzycy typu 2 niektóre rodzaje insulin są objęte refundacją jedynie po spełnieniu określonych kryteriów.

deanol lek na cukrzyce